Aardappels dienen te worden geschild. Vooral als ze er van buiten ineens anders uitzien dan gewend, dient de inhoud goed te worden versneden, gebakken en gestampt alvorens tot een fatsoenlijk oordeel te komen. Aldus geschiedde! De nieuwe schil voelt glad en stevig, oogt wat donkerder van kleur, geeft toch een frisse indruk. Vlug die schil eraf, kijken wat de binnenkant doet, want daar gaat het uiteindelijk om. Tsja, er zijn goede en minder goede kanten.
Ik noem er wat.
Tijdens het versnijden van de aardappel lees ik recensies. Van muziek, film en geschreven woord. Gezien genoemde media me allen aanspreken, ging ik er eens goed voor zitten. De film sprong eruit. Niet an sich, maar wat erover werd geschreven. Door een student die blended van single malt whisky weet te onderscheiden, het juiste distillaat noemt als voorkeur van Captain Haddock -waarbij de film overigens trouw is aan het boek- en een aantal krasse opmerkingen plaatst over inhoudelijke dan wel randvoorwaardelijke film(bezoek)zaken.
Opgetogen ging ik door met de recensie van het nieuwe Coldplay album, maar ik kwam er niet uit.. Kopen, niet kopen, goed, slecht, oppervlakkig, lekker.. Het lijkt alles, maar niks. Vier blokken tekst didn’t ‘fix me’ . Ik vat de strekking van de 4 tekstblokken even samen:
TB1: ‘De nieuwe cd van Coldplay is hun meest zomerse album ooit. Jammer! Vroeger maakten ze nog fatsoenlijke liedjes met onbegrijpelijke teksten en een melancholie om van te janken.’
TB2: ‘Het is een zwaar commerciële cd voor Knuffelrock fans. Hou je van rustige goedgeschreven liedjes is deze plaat bagger. Uw recensent vind het tof dat de band de ballen heeft gehad zoveel bagger te produceren.’
TB3: ‘De recensent is ernstig teleurgesteld in de nieuwe Coldplay cd, zoekt iets positiefs. Die vind hij in de vorm van 2 mooie liedjes. De rest mist hart en ziel.’
TB4: ‘Cd klinkt toch lekker. Teksten zijn oppervlakkig, muzikaal niveau bedroevend t.o.v. wat het was. Al met al een fijne popplaat, geef het een kans!’
U begrijpt mijn probleem?
Genoeg over recensies, de aardappel biedt zoveel meer. Interessante kennismakingen met 1e jaars, Een degelijk pepernoten test (voor als je een keer geen frieten of stamppot wilt eten), tips voor fuiven, portret van een wat dubieuze familie, kringhuisweekendverhalen (Wordfeud!) etc.
De nodige diepgang komt onverwachts langs met een artikel over Gods leiding in je leven, een column, een verhaal over overgave. Waarvan hier de muziek
http://www.youtube.com/watch?v=aqBrKoCqc0Y
’t Bintje dus. Geschild, geprakt & gestampt, geproefd en gesmaakt. Even wennen hier & daar, paar kleine verbeterpuntjes misschien.
Over all: smaakt naar meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten