Welkom

Welkom op dit nieuwe Blog! Hierop kan je meemaken, meelezen en meebeleven welk waardevol werk de staf van Navigators Studentenvereniging Ede doet.

dinsdag 19 november 2013

Waar een feestje al niet goed voor is

Het is donderdagavond 23.30, zo rond de 3 graden en het is student wat mijn oog ziet. Wachtend in een lange rij voordat ze een dansje, sjansje of drankje kunnen doen op het NSEde feest. Een mooie club mensen en hoewel een gedeelte van mij ernaar verlangt om na een lange dag mijn bed in te kruipen, ben ik blij dat ik er ben. Allereerst omdat ik geniet van de gesprekken die gaan over groeiprocessen en nieuwe uitdagingen; over ‘ huh staf? Wat doen jullie eigenlijk?’ En over de hamvraag van de avond: ‘waarom duurt het zolang voordat we naar binnen kunnen?’ Maar ik ben ook blij dat ik er ben, simpelweg omdat het me herinnert aan diegene die er altijd is. Diegene die ervoor koos om onder zijn mensen te zijn. Mijn leermeester die ook op feestjes van de partij was.

Jezus was daar waar zijn mensen waren. Hoe bijzonder is dat! Afgezien van de momenten die Hij alleen met zijn vader doorbracht, was Hij tijdens zijn leven op aarde te vinden op alle mogelijke plekken en momenten. Een feest, een begrafenis, een maaltijd, een kerkdienst, op de grote handelsplekken en beurspleinen, tussen de ambachtslieden, in de keuken, op zee, ‘ on the route’ enz.
Geen plek was te vies, te heilig of te onaf.
Geen persoon was te vies, te heilig of te onaf.
Jezus was bij de mensen, omdat hij ze liefhad. Omdat het zijn mensen waren, gemaakt naar Zijn evenbeeld. Een evenbeeld met aardig wat deuken en barsten, met een verloren identiteit, maar het waren nog steeds zijn mensen – of ze dat nu wisten of niet.
Hij was graag onder hen, deed aan small talk, vierde het leven, rouwde om gebrokenheid, stelde de goede vragen en wees naar zichzelf als een alternatief antwoord. Hij bracht waarheid en genade ( Joh 1:17)….. Hij bracht wat wij allemaal nodig hebben.

Jezus houdt van studenten (dat mag ook wel eens gezegd worden J ).
Het zijn beelddragers van Hem, waaraan Hij zijn waarheid en genade wil blijven geven.

Hoe bevoorrecht ben ik dan, om met deze beelddragers van Hem op weg te gaan en samen te ontvangen van datgene wat Hij wil geven! Daarvoor sta ik graag een half uurtje in de rij om half 12 s’avonds. J


Anita

Geen opmerkingen:

Een reactie posten